ابراهیم سحرخیز، معاون پیشین وزارت آموزش و پرورش، گفت: کارشناسان معتقدند نابرابری در آموزش، علت یا محرک اصلی تمام نابرابریهای اقتصادی، اجتماعی و سیاسی است. اما دولت با تبلیغات رسانهای «عدالت آموزشی»، رئیسجمهور پزشکیان را به «مدرسهسازی از جیب مردم نیکوکار» مشغول کرده تا مانند تازهکارها، سرنا را از سر گشاد بزند.
وی افزود: در تهران و کلانشهرها، مدارس دولتی تطبیقی وجود دارند که فرزندان فوتبالیستهای مشهور، کارکنان وزارت خارجه و دیگران در آن تحصیل میکنند، اما مردم عادی از این آرزو محرومند. پس از افشای شهریه ۶۵۰ میلیونی مدرسهای در شیراز، رسانهها باید از این مدارس ویژه بازدید کنند.
سحرخیز با انتقاد از دبیر پیشین شورایعالی انقلاب فرهنگی که سهم صفر مدارس عادی از رتبههای برتر کنکور را نادیده میگیرد، پرسید: بر اساس کدام قانون، مدارس سمپاد بهعنوان دولتی، شهریه ۱۰۰ میلیونی مطالبه میکنند؟ اگر دبیرخانه شورایعالی انقلاب فرهنگی چنین مجوزی داده، این مصوبه فاقد محمل قانونی است.
او تأکید کرد: در دولت سیزدهم، سمپاد بهجای شناسایی استعدادهای برتر فارغ از خاستگاه خانوادگی، به بنگاهی اقتصادی تبدیل شد که از بودجه دولتی و شهریههای چند ده میلیونی، دانشآموزانی تربیت میکند که از کودکی به مهاجرت فکر میکنند. چرا سه یا چهار دهک پایین باید با تحقیر و التماس به مدیر، فقر پدر را ثابت کنند تا کنار همکلاسیهای پولدار تحصیل کنند؟
معاون پیشین آموزش و پرورش گفت: دولت پزشکیان که با بحرانهای گرانی لحظهای، ناترازیها و خالی بودن دستانش مواجه است، تنها منبر مجانی برای خطابههای توخالی در آموزش و پرورش دارد. منتقدان میگویند: «مدرسهسازی نیکوکاری خوب است، اما وظیفه اصلی دولت، اصلاح نظام آموزشی و تحول بنیادین است» – وعدهای که ۱۳ سال است تکرار میشود.
سحرخیز افزود: پزشکیان با مدیرانی چون حاجیمیرزایی و فانی – که ۳۰ سال آموزش و پرورش را به این آشفتهبازار کشاندند – دور یک میز نشسته است. فریب خوردن پزشکیان از این جماعت خسته و بیانگیزه، با وعدههای انتخاباتیاش مبنی بر عدم ورود آموزش و سلامت به مناسبات پولی، تناقض دارد؛ مگر اینکه او هم از همین جنس باشد و مردم را بازی داده باشد.
وی در پایان تأکید کرد: مصائب آموزش و پرورش نیازمند اقداماتی فوری است:
